Οι Χρυσοί Κανόνες της Χορήγησης Φαρμάκου στα Παιδιά

«Κάνει μια γκριμάτσα και το φτύνει», «Τρέχει μακριά μόλις με βλέπει με το φάρμακο» ή «Νομίζω ότι έκανα λάθος κατά την ανασύσταση του σιροπιού».

Είναι πολλά τα παράπονα των γονιών και ακόμα περισσότερα αυτά των μικρών ασθενών μας όταν λαμβάνουν φαρμακευτική αγωγή!

Ακολουθούν μερικές συμβουλές, ώστε να γίνει ομαλά και σωστά η χορήγηση του φαρμάκου στα παιδιά.

Οι Χρυσοί Κανόνες της Χορήγησης Φαρμάκου στα Παιδιά.

Συμμόρφωση: εστίαση στις επεξηγήσεις και μερικές συμβουλές

Για την ορθή χορήγηση φαρμάκων σε ένα παιδί, οι γονείς πρέπει πρώτα να ενημερώνονται σωστά.

Στη συνέχεια πρέπει να μιλούν με το παιδί. Να το προειδοποιήσουν καθαρά και ήρεμα ότι δεν έχει άλλη επιλογή από το να πάρει το φάρμακο.

Επίσης, είναι καλύτερο να αποφύγουμε τα αρνητικά σχόλια. Για παράδειγμα σχετικά με τη γεύση του σιροπιού ή να παρουσιαστεί το φάρμακο ως τιμωρία!

Εάν, παρά τα σαφή και καθησυχαστικά επιχειρήματα, το παιδί αρνείται να το πάρει, ακολουθούν μερικές συμβουλές.

Είναι η γεύση το πρόβλημα;

Για ένα φάρμακο σε υγρή πόσιμη μορφή, η χορήγηση χρησιμοποιώντας μια σύριγγα ή μια πιπέτα, μειώνει την πίεση στις γευστικές θηλές της γλώσσας.

Το ίδιο συμβαίνει αν το χορηγήσουμε αφού καταναλώσει ένα κρύο χυμό ή νερό ή βουρτσίσει τα δόντια του. Αυτές οι κινήσεις μειώνουν την αντίληψη της γεύσης.

Επίσης, προτείνεται η ανάμιξη του φαρμάκου με ένα γλυκό σιρόπι, ένα χυμό φρούτων και η εναλλαγή της δόσης με ένα κουτάλι κομπόστα.

Φοβάται το παιδί τον θάλαμο εισπνοής;

Σε αυτήν την περίπτωση, πριν εφαρμόσει ο γονιός τη μάσκα στο πρόσωπό του, μπορεί να την τοποθετήσει στο δικό του πρόσωπο. Μπορεί επίσης να αφήσει το παιδί να εξασκηθεί με το αγαπημένο του κουκλάκι.

Στην πραγματικότητα, ανεξάρτητα από τον τρόπο χορήγησης, η συμμετοχή του παιδιού στη διαδικασία, μπορεί να δώσει μια αίσθηση ελέγχου της κατάστασης. Έτσι θα αμβλύνει τυχόν φόβο ή άρνηση που μπορεί να δημιουργήσουν τα εξαρτήματα, η γεύση και η αίσθηση που προκαλεί το φαρμακευτικό σκεύασμα.

Επιλέγοντας το δοχείο, τοποθετώντας αυτοκόλλητα της αρεσκείας του παιδιού, κλείνοντας τη μύτη του και κρατώντας τον θάλαμο εισπνοής μαζί με το παιδί, μπορεί να το «ξεγελάσουμε» και να μειώσουμε την άμυνα του.

Έτσι, θα διευκολύνουμε τη χορήγηση των εισπνεόμενων φαρμάκων.

Συμβουλές για το βρέφος

Φυσώντας το απαλά στο πρόσωπο κατά τη χορήγηση της από του στόματος φαρμακευτικής αγωγής, προκαλεί το αντανακλαστικό της κατάποσης.

Όσον αφορά την πρωκτική χορήγηση, το κράτημα των γλουτών σφιχτά λίγα λεπτά μετά την εισαγωγή, αποτρέπει την αποβολή των υπόθετων. Τέλος, σε περίπτωση σοβαρής κρίσης άρνησης, είναι καλύτερο να δοθεί λίγος χρόνος στο παιδί χωρίς πίεση και να ξεκινήσει εκ νέου η διαδικασία.

Τέλος, οι γονείς δεν πρέπει να ξεχνούν την επιβράβευση με ένα μεγάλο μπράβο ή ένα γλειφιτζούρι αφού λάβει το φάρμακο.

Πρέπει να τηρούνται ορισμένοι κανόνες προσοχής

Τη στιγμή της διανομής στο φαρμακείο, οι γονείς πρέπει να λαμβάνουν συγκεκριμένες πληροφορίες για τη χορήγηση φαρμάκου στο παιδί τους.

Συνιστάται επομένως να επαναλάβουν οι ίδιοι αυτές τις οδηγίες, προκειμένου να διασφαλιστεί ότι η θεραπεία είναι κατανοητή (δοσολογίες, χρόνος λήψης φαρμάκου κ.λπ.).

Πρέπει επίσης να υπενθυμίζεται, για τις πόσιμες μορφές, ότι η πιπέτα ενός φαρμάκου είναι συγκεκριμένη για αυτό το φάρμακο. Η χρήση της για άλλο προϊόν είναι επικίνδυνη, καθώς οι όγκοι που λαμβάνονται δεν είναι απαραίτητα πανομοιότυποι.

Όσον αφορά την ίδια την χορήγηση, η λήψη φαρμάκων δια στόματος στη βρεφική ηλικία πρέπει να γίνεται προς την εσωτερική πλευρά του μάγουλού του για να αποφύγουμε τον πνιγμό.

Για όσους θέλουν να αναμείξουν το φάρμακο με τροφή (εφόσον ενδείκνυται), μπορεί να χρησιμοποιηθεί μόνο μια μικρή ποσότητα για να βεβαιωθούμε ότι έχει ληφθεί η πλήρης δόση και η ανάμειξη πρέπει να γίνει άμεσα, πριν τη χορήγηση.

Προσοχή απαιτείται με τον θρυμματισμό των δισκίων ή το άνοιγμα των καψουλών. Είναι σημαντικό να τονιστεί στους γονείς ότι δεν μπορεί να γίνει σε όλα τα φάρμακα αυτής της μορφής για να διευκολυνθεί η κατάποση, καθώς μπορεί να επηρεάσει την αποτελεσματικότητα και τη δραστικότητά τους.

Στην περίπτωση της καταστροφής μιας μορφής βραδείας αποδέσμευσης, δύναται να προκληθεί υπερδοσολογία. Λόγω της απότομης αποδέσμευσης της συνολικής ποσότητας του ενεργού συστατικού. Το αντίστροφο μπορεί να προκληθεί λόγω αλλοίωσης της γαστροανθεκτικής μορφής του δισκίου.

Μπορεί επίσης να οδηγήσει και σε ανεπιθύμητες ενέργειες, όπως ερεθισμός του στόματος ή του οισοφάγου.

Όσον αφορά την αποθήκευση, τα φάρμακα θα πρέπει να φυλάσσονται μακριά από παιδιά για να αποφευχθεί ο κίνδυνος δηλητηρίασης. Πρέπει να τηρούνται ειδικές οδηγίες φύλαξης όσον αφορά τις συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας.

Επιπλέον, σημειώνοντας την ημερομηνία ανοίγματος για τα σιρόπια, τους επιτρέπει να επαναχρησιμοποιηθούν χωρίς κίνδυνο εντός του ενδεδειγμένου χρονικού περιθωρίου μετά την αποσφράγισή τους.

Τέλος, τα δισκία δεν πρέπει να παρομοιάζονται με καραμέλες γιατί αυτό θα μπορούσε να ενθαρρύνει τα μικρά να καταναλώσουν περισσότερα.

Οι φαρμακοτεχνικές μορφές για παιδιά

Η κατάλληλη επιλογή της φαρμακοτεχνικής μορφής του φαρμάκου είναι απαραίτητη ιδιαίτερα για τα παιδιά, δεδομένου ότι καθορίζει την επιτυχία της χορήγησης μιας αποτελεσματικής και ασφαλούς δόσης και κατ’ επέκταση θεραπείας.

Λόγω του κινδύνου αναρρόφησης, τα περισσότερα SPC (Περίληψη Χαρακτηριστικών Προϊόντος) για στερεές από του στόματος μορφές, δεν επιτρέπουν τη χρήση τους κάτω από την ηλικία των 6 ετών.

Οι υγρές από του στόματος μορφές (σιρόπια, διαλύματα και πόσιμες σταγόνες) είναι επομένως ιδιαίτερα κατάλληλες για τις νεότερες ηλικίες.

Πρόβλημα αποτελεί η προετοιμασία ορισμένων που απαιτεί αρκετά βήματα (ανασύσταση με αραίωση, μέτρηση του όγκου χρησιμοποιώντας σύριγγες βαθμολογημένες σε μονάδες μέτρησης) τα οποία προκαλούν σύγχυση στους γονείς.

Σημαντικό είναι να γίνει σωστά, ώστε να εξασφαλιστεί το μέγιστο θεραπευτικό αποτέλεσμα με ασφάλεια για το παιδί.

Η μορφή του φακελίσκου απλοποιεί τη διαχείριση της χορήγησης. Ωστόσο, είναι απαραίτητο να διασφαλιστεί ότι το αραιωμένο παρασκεύασμα λαμβάνεται εξ ’ολοκλήρου, έτσι ώστε το παιδί να καταναλώσει το σύνολο της δόσης.

Αυτή η μορφή δυστυχώς δεν είναι πάντα διαθέσιμη για τα μικρά παιδιά.

Επίσης, τα υπόθετα εξασφαλίζουν την απλότητα της χορήγησης και την εγγύηση της καλής βιοδιαθεσιμότητας, αλλά η χορήγησή τους στην πράξη δεν είναι πάντα εύκολη.

Τέλος, για τα μεγαλύτερα παιδιά, οι στερεές από του στόματος μορφές (δισκία, κάψουλες) είναι εύχρηστες και αποφεύγουν το πρόβλημα της κακής γεύσης.

Όταν συνταγογραφείται τμήμα ενός δισκίου, όπως το ½ ή το ¼, μπορεί να προταθεί στους γονείς η χρήση κοπτικής συσκευής που θα διευκολύνει τον ακριβέστερο τεμαχισμό του φαρμάκου, εξασφαλίζοντας τη σταθερή λήψη της δόσης.

Πώς να αποδεχτούν την ένεση;

Πρώτο μήνυμα που πρέπει να περάσει, είναι ότι εάν οι ίδιοι οι γονείς είναι ανήσυχοι, το μικρό θα είναι επίσης.

Όταν πρόκειται για ένα βρέφος, θα πρέπει να το καθησυχάσουν μιλώντας του ήρεμα και γλυκά χωρίς να δείχνουν φόβο.

Καλό είναι ο γονιός να το καθίσει στην αγκαλιά του, γεγονός που θα το χαλαρώσει και θα το ηρεμήσει. Εάν θηλάζει, η μητέρα μπορεί να το βάλει στο στήθος της.

Διαφορετικά, μπορούν επίσης να του δώσουν την πιπίλα του. Προτείνεται συχνά στους γονείς να του αποσπάσουν την προσοχή. Χρησιμοποιείστε ένα παιχνιδάκι ή ένα τραγουδάκι.

Για ένα μεγαλύτερο παιδί, είναι προτιμότερο να το ενημερώσουν λίγο πριν από την ένεση, με ήρεμο και φυσικό τρόπο.

Η εφαρμογή ενός αναισθητικού patch στο σημείο της ένεσης μπορεί επίσης να λειτουργήσει καθησυχαστικά, περιορίζοντας τη δυσάρεστη εμπειρία.

Τέλος, είναι σημαντικό να συγχαρούμε και να επιβραβεύσουμε το παιδί για το θάρρος που επέδειξε μόλις γίνει η ένεση!

Πηγή: pharmamanage